Kapitel 2 Dialog im Alltag (74)
마중
ma - zung
Empfang
Empfang
1: 김선생님, 안녕하십니까?
1: kim - son - säng - nim, an - njong - ha - sim - nig - ka?
1: Guten Tag, Herr Kim!
2: 리선생님이시군요. 안녕하십니까?
2: ri - son - säng - nim - i - si - kun - jo. an - njong - ha - sim - nig - ka?
2: Sie sind ja Herr Ri. Wie geht es Ihnen?
1: 평양에 오신것을 환영합니다.
1: pjong - jang - e - o - sin - kot - sul - hwan - jong - ham - ni - da.
1: Herzlich willkommen in Pyongyang.
2: 고맙습니다.
2: ko - map - sum - ni - da.
2: Danke schön.
1: 제가 소개해드리겠습니다. 저의 안해와 아들입니다.
1: ze - ka - so - kä - hä - tu - ri - get - sum - ni - da. zo - ui - an - hä - wa - a - tul - im - ni - da.
1: Darf ich Ihnen vorstellen? Das sind meine Frau und mein Sohn.
2: 만나게 되여 반갑습니다. 이렇게 온 가족이 마중나올줄은 몰랐습니다. 환대해주어 고맙습니다.
2: man - na - ke - tö - jo - pan - gap - sum - ni - da. i - rot - ke - on - ka - zok - i - ma - zung - na - ol - zul - un - mol - lat - sum - ni - da. hwan - tä - hä - zu - o - ko - map - sum - ni - da.
2: Es freut mich, Sie kennenzulernen. Ich habe daran nicht gedacht, dass Ihre ganze Familie mich empfangen würde. Ich danke Ihnen für die Gastfreundlichkeit.
1: 선생님이야 우리의 귀빈이 아닙니까?
1: son - säng - nim - i - ja - u - ri - ui - kwi - pin - i - a - nim - nig - ka?
1: Sie sind ja für uns ein hoher Besuch, nicht wahr?
2: 별말씀을 하십니다. 이번에 많이 도와주십시오.
2: pjol - mal - sum - ul - ta - ha - sim - ni - da. i - pon - e - ma - ni - do - wa - zu - sib - si - o.
2: Aber bitte. Ich bitte Sie um viel Unterstützung.
1: 응당 그래야지요.
1: ung - tang - ku - rä - ja - zi - jo.
1: Das mache ich selbstverständlich.